Książka dla malucha

Książka dla malucha

Co kupić małemu dziecku na prezent? Może książkę...... ale ono przecież nie czyta!

 

Mimo że nie czyta, warto by obcowało z książką od najmłodszych lat. Rodzic spędzający czas ze swoją pociechą nad książką, inwestuje w jej intelektualny, emocjonalny i społeczny rozwój.

Co daje wspólne czytanie?

•  Buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem.   
•  Pobudza rozwój mózgu.
•  Wzbogaca słownictwo malucha, poszerza jego wiedzę.
• Rozbudza zainteresowania, rozwija wyobraźnię.
• Uczy myślenia, pomaga w zrozumieniu siebie, ludzi i świata.
• Uczy słuchania.
• Sprzyja szybszemu samodzielnemu mówieniu, a później pisaniu i czytaniu.
• Uczy wartości moralnych.
• Kształtuje nawyk czytania na całe życie.

Jak wybrać?

Mamy szczytne cele, ale i problem. Jak wybrać dla naszego dziecka książkę, która je zainteresuje. Jeśli nie trafimy z pomysłem, będzie porażka na samym początku. Najważniejszą wskazówką przy wyborze powinien być dla nas poziom rozwoju dziecka. Roczne dziecko potraktuje książkę jak inne przedmioty i będzie ją poznawało wszystkimi zmysłami: nie tylko wzrokiem, ale dotykiem (faktura), węchem, smakiem (włoży ją do buzi). Nie będzie w stanie zbyt długo się skoncentrować na ilustracji i objąć wielu szczegółów. Czego możemy  się spodziewać po dwu- i trzylatkach?

Nazywanie obrazków z dwulatkiem

Książki dla dwulatka tak jak dla młodszego dziecka powinny mieć grube kartki (trwałe i łatwe do przekręcania). Mogą jednak zawierać większą ilość ilustracji nieco bogatszych w szczegóły, nawet krótkie historyjki. W tym wieku dziecko rozumie dobrze, że obrazki przedstawiają realne przedmioty, osoby i potrafią wiele z nich nazwać. Wskazywanie obrazków, których nazwy dziecko słyszy lub samodzielne nazywanie obrazków to świetna zabawa w tym wieku. Dużą przyjemność sprawią książeczki rozkładane, z otwieranymi okienkami, ruchomymi elementami i innymi dodatkowymi atrakcjami. Ponieważ dziecko potrafi na dłuższą chwilę skupić uwagę, wysłucha już krótkiego przeczytanego tekstu. Warto zwrócić już uwagę dziecka na to, że książkę też czytamy a nie tylko oglądamy. Treści zawarte w książeczce powinny być bliskie doświadczeniu dziecka (życie codzienne w rodzinie i przedszkolu) i jego wyobraźni (bajki). Od początku wyrabiamy właściwe nawyki czytelnicze. Uczymy, że nie należy książek mazać, wyrywać kartek, wkładać do jedzenia..... i przede wszystkim pokazujemy, że z książką można ciekawie spędzić czas.

Odpowiadający na pytania trzylatek

W miarę rozwoju dziecko potrafi wysłuchać coraz dłuższych tekstów, coraz więcej zapamiętać. Trzylatek opowie już bajkę. Często chce, by czytać mu ciągle to samo. Słuchając, zapamiętuje i sam potem może opowiedzieć. Doskonałe są wiersze. Dzieci szybko zapamiętują rymujące się zakończenia wersów i przy trzecim czytaniu możemy się spodziewać, że będą nas uzupełniały. Niektóre zaskoczą nas znajomością całego utworu. Wielokrotne czytanie jednego tekstu tak, by dziecko zapamiętało jego fragment, jest świetnym ćwiczeniem słuchu językowego, wzbogaca zasób słów i ćwiczy stosowanie różnych struktur gramatycznych. Do ilustracji bogatych w szczegóły możemy zadawać coraz bardziej skomplikowane pytania (np. co jest na podłodze? gdzie leży piłka? co robi chłopiec? gdzie mieszka wiewiórka?). Dobrym pomysłem będą także zagadki.

Świadomy czytelnik

Jeśli zadbamy, aby we wczesnym dzieciństwie nasze pociechy miały dobry kontakt z książką, przygotujemy je do bycia świadomymi czytelnikami. Jako czterolatki będą mogły dostrzec wagę tekstu pisanego, zainteresować się literami i samą umiejętnością czytania, posiąść umiejętność uważnego słuchania, mieć własne upodobania czytelnicze. Czterolatki potrafią wysłuchać długiej historii i zapamiętać z niej wiele szczegółów. Ponieważ zaczynają interesować się różnymi procesami, które zachodzą w ich otoczeniu oraz abstrakcyjnymi zagadnieniami (np. śmierć, upływ czasu, przyjaźń, rozwój roślin) warto szukać książek, które w sposób prosty i przystępny dla dziecka opowiedzą im o świecie, będą bazą do własnych przemyśleń oraz fantazji. Pamiętajmy też, że dzieci w tym wieku lubią być traktowane poważnie (nie są już maluchami) i książki dla nich też powinny być odbierane przez nie jako poważne. Z drugiej strony dzieci uczą się poprzez zabawę, lubią śmiać się, więc też chętnie doświadczą radości, humoru, dobrej zabawy przez lekturę.

Rodzic jako czytelnik

Rodzic nie powinien wstydzić się własnej wrażliwości i swoich upodobań. Wybierajmy książki dla dziecka, uwzględniając własny gust i zainteresowania. Czytając przekazujemy własne odczucia związane z lekturą. Niech będą przyjemne. Łatwiej wtedy zaangażujemy się w lekturę. Zaangażowanie dziecko odbierze jako znak, że czytanie to coś fajnego.