Gotowość szkolna
ponad 10 lat temu
GOTOWOŚĆ SZKOLNA
co każdy rodzić wiedzieć powinien?
Co to jest gotowość szkolna?
- gotowość szkolna jest to taki stopień rozwoju psychofizycznego, który pozwoli dziecku w miarę „bezboleśnie” sprostać obowiązkom ucznia i odnosić sukcesy w nauce
- gotowość szkolna nie jest samorzutnie tworzącym się biologicznym etapem rozwoju dziecka, lecz przede wszystkim wynikiem jego dotychczasowych doświadczeń w sferach: intelektualnej, motorycznej i emocjonalno – społecznej
Czy wszystkie dzieci są jednakowo dojrzałe do podjęcia nauki w klasie I?
U większości 7/6 – latków rozwój psychofizyczny mieści się w granicach norm typowych dla wieku i jest w miarę harmonijny. Są jednak dzieci, u których rozwój ten może być: przyspieszony, opóźniony, bądź dysharmonijny, ponieważ:
→ każde dziecko ma swoje indywidualne tempo i rytm rozwoju oraz różny rozwojowy potencjał
→ każde dziecko wychowuje się w odmiennym środowisku, które stymuluje je bardziej lub mniej do określonych doświadczeń i umiejętności
→ nie u wszystkich dzieci określone kompetencje rozwijają się jednakowo i harmonijnie
Znaczenie dojrzałości emocjonalno – społecznej w adaptacji dziecka do sytuacji szkolnej
Dojrzałość emocjonalno – społeczna w znaczący sposób warunkuje prawidłowe przystosowanie się dziecka do roli ucznia. Szkoła to dla przedszkolaka zupełnie nowy świat, nowi koledzy, wychowawca, nowe zadania i inna forma aktywności. Zamiast bawić się trzeba siedzieć w ławce przez 45 minut i więcej uważać.
„Odnalezienie się” w tak różnych od przedszkola warunkach angażuje całą osobowość dziecka.
Dziecko poradzi sobie z takim obciążeniem tylko i wyłącznie wówczas, jeżeli jest emocjonalnie i społecznie dojrzałe do obowiązku szkolnego, tj.:
→ wie, co to są obowiązki, wytrwałość, wysiłek i samodyscyplina
→ potrafi samodzielnie wykonywać określone przez wychowawcę/rodziców zadania od początku do końca
→ podporządkowuje się poleceniom wychowawcy i rodziców
→ harmonijnie współdziała z rówieśnikami w grupie
Podstawowym błędem rodziców, zwłaszcza tych, którzy chcą posłać swoje dziecko o rok wcześniej do szkoły, jest stymulowanie wyłącznie ich rozwoju intelektualnego i „szlifowanie” konkretnych umiejętności, a nie dostrzeganie wagi problemów emocjonalno – społecznych
Wskaźniki gotowości szkolnej ułatwiające rodzicom prowadzenie świadomej, ukierunkowanej obserwacji dzieci
Dziecko gotowe do nauki szkolnej potrafi:
→ powiedzieć jak ma na imię, nazwisko, ile ma lat, gdzie mieszka, opowiedzieć o pracy rodziców
→ obchodzić się z przyborami do rysowania, malowania, pisania, nie wychodzić poza linie kolorując obrazek, nazwać to co narysowało
→ ciąć nożyczkami w linii prostej i krzywej, lepić z plasteliny
→ dobrać w pary przedmioty lub obrazki, klasyfikować je wg określonej zasady, np. owoce, zwierzęta, pojazdy, łączyć zbiory wg określonej cechy, np. kolor, wielkość
→ wskazać różnice w pozornie identycznych przedmiotach, obrazkach
→ liczyć kolejno do 20, po przeliczeniu przedmiotów powiedzieć ile ich jest
→ rozpoznać różne dźwięki z otoczenia, np. głosy zwierząt
→ prawidłowo wymawiać wskazane głoski, a wymowa jest poprawna pod względem artykulacyjnym
→ nazwać głoskę na początku i końcu wyrazu, różnicować wyrazy o podobnym brzmieniu, np.
kran – tran, góra – kura, koza – kosa
→ podzielić zdanie na wyrazy, sylaby
→ opowiedzieć treść obrazka posługując się mową zdaniową
→ rozwiązać proste zagadki
→ uważnie słuchać przez dłuższą chwilę opowiadania, bajki, muzyki
→ wykonać proste ćwiczenia gimnastyczne, uczestniczyć w grupowych zabawach ruchowych
→ wskazać lewą i prawą stronę swojego ciała i osoby stojącej na wprost
→ zgodnie bawić się z rówieśnikami, współdziałać, czekać na swoją kolej
→ doprowadzić do końca rozpoczętą zabawę, pracę, w trudniejszych sytuacjach zwrócić się o pomoc do osoby dorosłej, podporządkować się słownym poleceniom
→ nawiązać kontakty z rówieśnikami i dorosłymi, jest wrażliwe na opinię nauczycieli i innych osób dorosłych
Rodziców, których niepokoją zbyt małe postępy swoich pociech zachęcam do konsultacji indywidualnych, bądź przeprowadzenia badań specjalistycznych
PSYCHOLOG
Anna Kintop