kies.logopeda@gmail.com

 

numer telefonu - 501 830 289

dyżur telefoniczny dla rodziców - w  środy 12.00 - 13.00 .

 

Znajdujemy słowa nadrzędne

Zabawa polega na znalezieniu słowa nadrzędnego w stosunku do kilku podanych z danej kategorii. Prosimy, aby dziecko posłuchało nazw i zastąpiło je jednym słowem. Np.:

                               szafa, stół, fotel, krzesło – meble

                               czerwony, żółty, biały – kolory

                               łyżka, nóż, widelec – sztućce.

Gdy dziecko łatwo odnajduje słowa nadrzędne, może nastąpić zamiana ról. Dziecko wymienia kilka słów należących do jednej grupy, a dorosły podaje słowo nadrzędne. To może być trudne dla młodszego dziecka, ponieważ wymaga zaawansowanych umiejętności językowych, pewnej wiedzy i rozwiniętego myślenia.

Łatwiejszą formą zabawy będzie podanie przez dorosłego słowa nadrzędnego , do którego dziecko dobiera przykłady, np.:

                        rośliny: kwiaty (mogą być nazwy kwiatów: róża, bratek, tulipan), trawa, drzewo…

                        zabawki: miś, klocki, piłka, kręgle, skakanka, lalka, ……

                        pojazdy: samochód, rower, motor, statek, samolot, ciężarówka,…

Jeszcze inny wariant zabawy polega na podaniu nazwy przedmiotu, żywego stworzenia nieprzynależącego do określonej kategorii, np.:

                                  Co nie jest owocem?

                                  Co nie jest naczyniem?

                                  Co nie jest zwierzęciem?

Zabawa wzbogaca słownictwo, rozwija myślenie, porządkuje doświadczenia.

Uważne słuchanie krótkich historyjek

Siadamy z dzieckiem wygodnie. Kładziemy przed nim kilka przedmiotów: misia, lalkę, samochodzik, klocki. Prosimy, aby posłuchało uważnie krótkiej historyjki. Opowiadamy (tekst można zmienić):

Mały Piotruś ma swój pokój. Stoi w nim łóżeczko z miękką poduszką. Jest duża szafa i dwie półki z książeczkami. Klocki schowane są do kolorowych pudełek. Wieczorem chłopiec włączył lampkę w kształcie księżyca. Usiadł na czerwonym krzesełku a na drugim posadził misia. Rozstawił kubeczki i wypił z misiem herbatkę oraz zjadł kanapkę. Potem założył piżamkę i poszedł spać. Miś leżał obok niego pod kołderką. Piotruś lubi swój pokój.

Po opowiedzeniu historyjki prosimy, by dziecko wybrało spośród rozłożonych przedmiotów te, które pojawiły się w historyjce (miś i klocki).

Uwaga!

Zamiast przedmiotów możemy położyć obrazki, które je przedstawiają. Podobne proste historyjki możemy wymyślać codziennie i bawić się z dzieckiem. W ten sposób uczymy dziecko skupiać uwagę, zauważać szczegóły historii i je zapamiętywać. Im dłuższa historyjka, tym dłużej trzeba skupiać uwagę i tym więcej szczegółów zapamiętywać. Podobnie można wykorzystać bajki, które dziecko ogląda. Trzeba jednak znać treść bajki, aby przygotować odpowiednie przedmioty lub obrazki.

Liczenie z muzyką

Na początku włączamy muzykę i  zachęcamy dziecko, by spacerowało po pokoju. Jeśli przestanie grać muzyka, ma stanąć w miejscu. Ćwiczymy chwilę, aż dziecko wprawi się. Następnie przygotowujemy w pojemniku kilka mniejszych zabawek lub same klocki czy inne drobne przedmioty. Dajemy dziecku koszyczek lub torebkę i przedstawiamy zadanie: gdy przestanie grać muzyka i staniesz w miejscu, usłyszysz liczbę; zapamiętaj ją; podejdź do zabawek i włóż ich tyle samo (co podana liczba) do swojego koszyczka/torebki.

Dziecko może mieć na początku problem z zapamiętaniem, co ma kolejno robić, więc trzeba mu przypominać. Po włożeniu zabawek do koszyczka sprawdzamy, czy zadanie zostało dobrze wykonane. Mówimy do dziecka: Czy pamiętasz, jaką liczbę podałem/łam? Policzmy, czy tyle samo zabawek jest w  koszyczku. Liczymy razem: jeden, dwa,…. Tak, teraz masz w koszyczku cztery zabawki. Bawimy się dalej.

Jeśli chcemy, by dziecko utrwalało sobie obraz graficzny liczb, możemy przygotować kartki z zapisanymi liczbami i nie tylko mówić liczbę, ale również pokazywać jej zapis. 

 

Zabawa ćwiczy uwagę i pamięć słuchową, koordynację słuchowo – ruchową oraz umiejętność liczenia.

Gdzie jest tygrys?

Najpierw bawimy się z dzieckiem w naśladowanie ryku tygrysa. Następnie mówimy, że będziemy szukać tygrysa. Dziecko wygodnie siedzi, ma zamknięte oczy i uważnie słucha. Gdy usłyszy tygrysa, pokazuje ręką, skąd dochodził głos i woła: „Tu jest tygrys!”

Tygrysa naśladuje dorosły. Przemieszcza się po pokoju, zatrzymuje i ryczy jak tygrys. Gdy dziecko wyciągnie rękę, prosimy je, aby otworzyło oczy i sprawdziło, czy dokładnie określiło położenie tygrysa. Ryczymy raz głośno, raz cicho. Ćwiczymy wiele razy. Gdy dziecko zrozumie sens zabawy, może samo spróbować być tygrysem.

Zabawa uczy dzieci uważnego słuchania oraz lokalizowania dźwięku.

Zapamiętaj wyrazy

Przedstawione zabawy ćwiczą przede wszystkim uważne słuchanie, pamięć słuchową oraz umiejętność wyodrębniania wyrazów. Problem dla dziecka może stanowić liczba wyrazów do zapamiętania oraz rozpoznawanie zaimków (np.: ja, my twój, tam, tyle), przyimków (np.: w, za, na, z, u), spójników (np.: i, ale, a, lub), wykrzykników (o!, och!, aj!, hej!) lub partykuł (np.: nie, czy, tak, no, chyba, by) jako osobnych wyrazów.

• Na początku i na końcu

Prosimy dziecko, aby posłuchało zdania i zapamiętało, jaki wyraz występuje na początku. Jeśli wykonuje polecenie bez problemu, prosimy o zapamiętanie pierwszych wyrazów w dwóch, trzech, czterech kolejnych zdaniach. Następnie prosimy dziecko, aby zapamiętało wyraz ostatni w zdaniu, a potem ostatnie wyrazy w 2, 3 i 4 zdaniach.

Przykłady pojedynczych zdań: - Mała Ala bardzo lubi jeść truskawki.

- Źrebak od rana biega po łące.

- On ma w kieszeni chusteczki.

- W zamku mieszka księżniczka.

- Nie lubię podróżować sam.

  - I ty też nie masz czapki.

Przykłady 2 zdań:Jaś lubi chodzić do przedszkola. Codziennie spotyka ulubionego                 

Na podłodze leżą trzy klocki. Wojtek zapomniał je sprzątnąć.

Do podanych przykładów możemy dodawać kolejne zdania.

• Wyrazy z „s”

Prosimy dziecko, aby posłuchało zdania i zapamiętało wyraz, w którym występuje głoska „s” na początku. Gdy dziecko dobrze sobie radzi z zadaniem, umieszczamy w zdaniu więcej wyrazów z „s” na początku. Następnie dziecko może zapamiętywać wyrazy z „s” na początku, w środku i na końcu.

Przykłady zdań:Na parkingu zobaczył samochód.

Na parkingu stał duży, czerwony samochód.

Do niebieskiego samochodu wsiadł starszy pan.

Zmieniajmy głoski w wyrazach do zapamiętania. Możemy wtedy utrwalać również prawidłową wymowę.

Wyszukujemy nazwy czynności

Zabawa polega na wyszukaniu jak największej liczby słów określających czynności wykonywane przez wskazaną osobę.

• Najpierw podajemy nazwę osoby, do której będziemy dobierać czynności, np. fryzjerka lub uczeń. Możemy też określić wybraną osobę kilkoma słowami, np. dziecko na placu zabaw, pieszy na ulicy.
• Teraz kolejno każdy dopowiada nazwy czynności, które wykonuje wybrana osoba, np.:

            fryzjerka – obcina (włosy), czesze, myje (włosy), suszy, farbuje, modeluje, 

                                lakieruje, strzyże, itd.

            uczeń – uczy się, pisze, liczy, czyta, słucha, odpowiada, maluje, śpiewa,

                           gimnastykuje się, nosi tornister, lepi (z plasteliny), głoskuje, itd.

• Wygrywa ten, kto ostatni dopowie odpowiednią nazwę czynności.
• Zwracamy uwagę na to, by słowa nie powtarzały się, by pasowały tematycznie, by były zrozumiałe (nieznane dziecku słowa objaśniamy).
• Inny wariant gry – łatwiejszy - polega na tym, że każdy z uczestników stara się znaleźć jak największą liczbę nazw czynności. Za każde słowo przyznawany jest punkt. Wówczas o zwycięstwie decyduje liczba wymyślonych czynności.

Zabawa wzbogaca słownictwo w zakresie czasowników, wiedzę o otoczeniu. Doskonali fluencję słowną i umiejętność kojarzenia.

Poruszanie się w rytm muzyki

Rytm towarzyszy człowiekowi we wszystkich życiowych aktywnościach. Jest obecny w oddychaniu, chodzeniu, bieganiu, przeżuwaniu pokarmu, itd. Dzieci, nawet najmłodsze, w sposób naturalny wyczuwają rytm. Uwielbiają wszelkie zabawy z rytmem, które łączą ruch i muzykę. Zabawy te rozwijają u dzieci świadomość ciała i przestrzeni, która tworzy podstawę do kształtowania się złożonych czynności psychoruchowych, takich jak: mowa, czytanie, pisanie, liczenie. Kształtują koordynację słuchowo – ruchową i uwagę słuchową.

• Zabawa wprowadzająca: prosimy dziecko, by poruszało się (chodziło, biegało) w rytm klaskania lub uderzeńtamburyna. Najpierw klaszczemy (lub gramy) wolno, potem szybciej…. Zmieniamy rytm. Dziecko chodzi wolno, szybciej, biega.
• Wybieramy piosenkę, którą dziecko lubi. Włączamy nagranie i prosimy, by dziecko poruszało się w jej rytmie: chodziło, biegało, podskakiwało, machało rękami. Początkowo podpowiadamy, jakie może wykonywać ruchy. Następnie pozwalamy dziecku na swobodę w wyborze sposobu poruszania się. Bawimy się w ten sposób wiele razy, zmieniamy utwory muzyczne, by dziecko mogło poznać różne rytmy.

Uwaga!

Nie włączajmy muzyki zbyt głośno. Szukajmy dobrych aranżacji muzycznych.

Rozpoznawanie paronimów

W terapii logopedycznej wykorzystywane są pary wyrazów, które różnią się pod względem brzmienia tylko jedną głoską. Niewielka zmiana w wymowie oznacza olbrzymią różnicę w znaczeniu wyrazu. Półka – bułka – brzmią bardzo podobnie, ale oznaczają zupełnie różne  rzeczy. Podobnie: kura – góra. Często więc są te słowa mylone. Świetnie się więc nadają do ćwiczenia słuchu mownego. Oto propozycje ćwiczeń - zabaw, w których wykorzystywane są paronimy.

• Kaczka czy kaszka?

Opowiadanie wprowadzające: Była sobie pewna kaczka, której bardzo smakowała kaszka. Gospodyni rozsypywała na podwórku kaszkę i wołała: „kaszka, kaszka”, a kaczka szybko biegła, by się posilić. Następnie prosimy dziecko, by po usłyszeniu „kaczka” udawało kaczy chód (kolebie się na boki). Słysząc wyraz „kaszka” ma naśladować kłapanie dziobem (otwiera i zamyka złączone dłonie). Wypowiadamy na zmianę wyrazy „kaczka” i „kaszka”, oczekując właściwej reakcji dziecka. Mówimy powolii dajemy dziecku czas na reakcję. Możemy powtarzać 2 – 3 razy kolejno to samo słowo, by dziecko nie działało schematycznie, aleuważnie słuchało.

• Dróżka czy gruszka?

Opowiadanie wprowadzające: Mały Wojtek (można użyć imienia dziecka) spaceruje dróżką w sadzie. Gdy znajduje leżące gruszki, zbiera je do koszyka. Prosimy, by dziecko słysząc „dróżka” chodziło, jakby spacerowało. Słysząc „gruszka”, kuca naśladując zbieranie gruszek.Powtarzamy na zmianę słowa „gruszka” i „dróżka”. Dziecko reaguje w umówiony sposób.

• Burza czy buzia?

Opowiadanie wprowadzające: Pewna dziewczynka bardzo się bała burzy. Gdy tylko nadchodziła burza, buzia dziewczynki przybierała kształt podkówki. Dziewczynka robiła się smutna i chowała się pod stołem. Gdy burza oddalała się, buzia dziewczynki rozpogadzała się. Następnie na zmianę wypowiadamy słowa ”burza” i „buzia”. Dzieci w odpowiedzi na wyraz „burza” zakrywają głowę rękoma tak, jakby się czegoś bały. Słysząc słowo „buzia” uśmiechają się.

Inne paronimy do wykorzystania: puder – pudel, muszka – nóżka, w lesie – w lecie, wóz – wódz, wąs – wąż, kasa – kasza, zebra – żebra, tacka – taczka, itd.

 

Są to nie tylko ćwiczenia słuchu mownego, ale również uwagi słuchowej i koordynacji  słuchowo – ruchowej.

Tworzymy rymy

Samodzielne rymowanie jest znacznie trudniejsze niż wyszukiwanie rymów w zdaniach, wierszykach. Opanowanie takiej umiejętności jest możliwe. Trzeba poćwiczyć. Oto propozycje zabaw:

1. Zgadywanki – rymowanki

Zadanie polega na zakończeniu rymowanki – zagadki odpowiednim słowem, które rymuje się ze słowem kończącym pierwszy wers. Tekst zagadki jest podpowiedzią.

 

Ja już wiem, a może ty też wiesz,

co lubi zjeść różny leśny zwierz?

 

Bo dziki, które ryją wszędzie,

uwielbiają z dębu ………………… (żołędzie)

 

Wiewiórka, która w dziupli mieszka,

zjadłaby chętnie …………………………. (orzeszka)

 

A dzięcioł, który kuje stale,

wyjada spod kory tłuste …………….. (robale)

 

Przez całe lato dla sarny strawa

to czysta, zielona …………………… (trawa)

 

Ropucha stara jak świat stary

na kolację zjada bzyczące ……………..(komary)

 

Zając, gdy ma żołądek pusty,

szuka w polu główek ………………. (kapusty)

 

A lis ma plan gotowy z góry,

wykrada czasem z kurnika ……………. (kury)

 

2. Wymyślanie rymów

Do podanych przykładów należy wymyślić rymujące się wyrazy.

- słoń …………………………………………………………(dłoń, koń, jabłoń)

- czytanie………………………………………………….(pranie, danie, zebranie)

- miasto …………………………………………………..(ciasto, mglisto, czysto)

- woda …………………………………………………….(moda, pogoda, wygoda)

- bajeczka ……………………………………………….(wycieczka, teczka, bułeczka)

- rak ……………………………………………………….(mak, ptak, burak)

- wanna ………………………………………………….(panna, Anna, manna)

 

3. Układanie rymowanek

Może ktoś podejmie wyzwanie i z dzieckiem ułoży prostą rymowankę: zabawną lub poważną, wesołą lub smutną, długą lub krótką. Rozejrzyjmy się dookoła, temat szybko się znajdzie. Warto zapisać to, co powstanie.

Co słychać za oknem

Rozpoznawanie odgłosów otoczenia to świetne ćwiczenie  uwagi słuchowej i wrażliwości słuchowej. Odgłosy otoczenia są też ważnym źródłem informacji o świecie wokół nas. Proponuję, by wyjść z dzieckiem do ogródka lub na spacer. Albo po prostu otworzyć okno. Poprośmy, by dziecko posłuchało dochodzących do niego dźwięków i spróbowało powiedzieć, co usłyszało. Oczekujemy odpowiedzi typu: szczeka piesek, jedzie samochód, ktoś rozmawia, wieje wiatr i szumią drzewa, słychać ptaszka, ktoś się śmieje, pada deszcz. Jeśli dziecko ma problem z wyłowieniem dźwięków, ich nazwaniem, pomagamy: posłuchaj jak śpiewa ptaszek, słyszysz, szczeka piesek….Jeśli widzimy źródło dźwięku, pokażmy je dziecku, by lepiej zapamiętało odgłos. Powtarzajmy taką zabawę, by dziecko wprawiło się i stało się uważne na dźwięki. Lepiej będzie rozumiało, co się wokoło niego dzieje oraz nauczy się opisywać to, co słyszy.

Uwaga!

Jeśli dziecku dobrze idzie rozpoznawanie odgłosów, zorganizujmy zabawę w detektywa, który szuka dziwnych, nieznanych dźwięków. Wygra ten, kto znajdzie najbardziej niezwykły dźwięk. To zadanie na długi spacer lub długie popołudnie w ogródku. Może uda się usłyszeć pawia (są w Wołominie), śmieciarkę, betoniarkę, konika polnego lub trzmiela a może kornika!

Znajdujemy rymy

Bardzo dobrym ćwiczeniem rozwijających słuch mowny jest rozpoznawanie rymów.

• Na początku musimy dziecku wyjaśnić, co to jest rym. Najlepiej zrobić to na przykładzie. Wybieramy z dowolnego wierszyka dla dzieci dwa rymujące się wyrazy, np.: ryby – grzyby, , firany – ściany, koty – płoty, malina - lina. Następnie mówimy dziecku, że wyrazy z tej pary są do siebie podobne i pomagamy mu odnaleźć to podobieństwo (tak samo lub podobnie brzmiąca część końcowa wyrazu, którą podkreśliłam w przykładach).
• Najprostsza zabawa polega na rozpoznawaniu czy dwa wyrazy się rymuję. Np. możemy umówić się, że po usłyszeniu pary rymujących się słów, dziecko wykona jakiś gest: podniesie do góry ręce i złączy je nad głową lub klaśnie. Wymieniamy pary powoli, aby dziecko miało czas na zastanowienie się. Za odnalezienie rymujących się wyrazów mogą być nagrody, np. stempelki lub coś smacznego (i dobrze jeśli zdrowego) do jedzenia.

Przykładowy zestaw par wyrazów (rymy podkreślone):

Lato - tato, mama – butelka,       kości – stolik,         nóżka – dróżka,    krowa – drut,   futro – jutro,   męka – ręka,   fale – koziołek,        mucha – klucha,       daje – ona,       baton – klocki,      my – tam,        wiosna – sosna,    szaro – pas,     wstęga – potęga,     sałata – łata,       maj – drugi,      chłopiec – dużo,      bułka – kółka,    daje – pisał,         plamy – gramy,      grupa – wałek,    podłoga – stonoga,   gruszka – poduszka,        kulka – szpulka,  deszcz – leszcz,  pudełko – literki.

• Trochę trudniejsze zadanie polega na wyszukaniu rymującego się słowa spośród 2 -3 wyrazów. Propozycje:

- Które słowo rymuje się ze słowem motyle?Krowa, tyle, stół.

- Które słowo rymuje się ze słowem krowa?Głowa, piłka, bajka.

- Które słowo rymuje się ze słowem szpulka?Lalka, worek, koszulka.

- Które słowo rymuje się ze słowem buraki? Raki, krzesło, ołówek.

- Które słowo rymuje się ze słowem rogi? Bułka, makaron, nogi.

• Jeszcze trudniejsze będzie wskazanie rymów w parach zdań, wierszach, wyliczankach.

„ Bawimy się wesoło. Krążymy sobie w koło"

 

"Pójdziemy na wycieczkę, weźmiemy misia w teczkę"

 

 

„Powiem ci w słowach kilku, Co myślę o tym wilku.

Gdyby nie był na obrazku Zaraz by cię zjadł, głuptasku.”

                            J. Brzechwa

 

„Piotruś nie był dzisiaj w szkole,

Antek zrobił dziurę w stole,

Wanda obrus poplamiła,

Zosia szyi nie umyła,

Jurek zgubił klucz, a Wacek

Zjadł ze stołu cały placek.

- Któż się ciebie o to pyta?

- Nikt. Ja jestem skarżypyta.”

 

Uwaga!

Szukając rymów w wierszach, wyliczankach, nie męczymy dziecka wyszukiwaniem wszystkich rymów, które w nich występują. Jeśli znajdzie jeden, dwa, cieszymy się i chwalimy. Ważne, by dziecko czuło, na czym polega to zjawisko.

Liczenie liczby dźwięków

 

W tej zabawie koncentrujemy uwagę dziecka na liczbie dźwięków, które usłyszy. Wytwarzamy dźwięki przy pomocy instrumentów, np. bębenka, tamburyna lub uderzając ołówkiem o blat stołu, klaszcząc, tupiąc. Przygotowujemy również kolorowe kółeczka.

• Podajemy na początek jeden dźwięk i kładziemy przed dzieckiem jedno kółeczko. Wyjaśniamy: usłyszałeś jeden dźwięk.
• Potem wykonujemy dwa dźwięki i liczymy dwa kółka.
• Właściwa zabawa: Dziecko odwraca się tyłem, a my uderzamy w bębenek (lub uderzamy ołówkiem czy klaszczemy). Pytamy: ile dźwięków słyszałeś? Dziecko wybiera odpowiednią liczbę kółek, które potem przelicza (z naszą pomocą).
• Jeśli dziecko prawidłowo wykonuje zadanie przy 3 dźwiękach, zwiększamy liczbę dźwięków do 4-6.

 

Ta zabawa nie tylko doskonali wrażliwość słuchową i skupienie uwagi, ale ćwiczy również umiejętność liczenia.

Dobieramy słowa

 

• Zabawa polega na wyszukiwaniu słów w ramach ustalonego tematu.
• Zaczynamy zabawę od zdania wprowadzającego wyliczanie kolejnych elementów powiązanych tematycznie oraz wymuszającego określoną formę wyliczanych słów. Np.:

W zoo można zobaczyć …………………………………

Zbuduję wieżę z klocków w kolorze ………………

Mama ugotuje zupę z ………………………………….

Tata kupił mamie bukiet z ………………………….

Lubię jeść …………………………………………………..

Nie lubię jeść …………………………………………….

Widziałem na łące……………………………………

Ogon ma ………………………………………………..

Dziób ma ……………………………………………….

• Naprzemiennie wyszukujemy takie słowa, które pasują do przedstawionego zdania. Oczywiście nie mogą się powtarzać.
• W trudniejszej wersji należy przed dodaniem nowego słowa powtórzyć całe zdanie wraz ze wszystkimi wcześniej dodanymi elementami.

Zabawa ćwiczy:

• pamięć i koncentrację uwagi,
• fluencję słowną (prowokuje dziecko do szybkiego, płynnego przywoływania wielu różnych nazw z określonej kategorii),
• wzbogaca słownictwo (dorosły może dodawać słowa nieznane dziecku),
• doskonali stosowanie właściwych form gramatycznych.

Zagadki słowne

Zagadki to krótkie teksty często wierszowane, będące celowo niejasnym i nieprecyzyjnym opisem rzeczy, osoby, zjawiska które należy rozpoznać. Jakie mają zalety? Zapraszam do lektury w linku poniżej:

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/zagadki-slowne.pdf

Miłej zabawy w odgadywaniu, a może spróbujecie wspólnie, rodzinnie ułożyć zagadkę?! Jeśli się uda, proszę koniecznie zapisać w zeszycie do zajęć logopedycznych i ewentualnie przesłać ma mojego maila.

Zagadki fonetyczne

Odpowiedzi na zagadki fonetyczne szukamy poprzez manipulowanie głoskami/literami lub sylabami znajdującymi się w różnych miejscach słowa/wyrazu. Tego typu zadania doskonalą słuch mowny (fonematyczny) odpowiedzialny za zdolność różnicowania dźwięków mowy oraz zdolność do analizy i syntezy słuchowej.  Od jego stanu zależy ocena brzmienia głosek, możliwość rozróżniania poprawnie wymawianych głosek i zdeformowanych, co umożliwia ukształtowanie prawidłowej wymowy. Analiza i synteza słuchowa jest podstawową czynnością przygotowującą do nauki czytania i pisania.

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/zagadki-fonetyczne-dla-6-latkow.pdf

Tworzenie instrumentów muzycznych

Z przedmiotów, które posiadamy w domu, możemy stworzyć wspaniałe instrumenty muzyczne.

Butelka po napoju lub jogurcie wypełniona nasionami lub guzikami będzie grzechotką, dwie pokrywki od garnków doskonale spełnią rolę talerzy, 2 łyżki jako kastaniety, tamburyn z kapsli, trąbka z lejka itp. Trochę inspiracji w linkach pod tekstem. Zachęćmy dzieci do wymyślania, co może stać się instrumentem muzycznym. To pobudza wyobraźnię i zaangażowanie dziecka. Gdy zrobimy instrumenty, grajmy na nich, stwórzmy orkiestrę. Samodzielnie wytwarzane dźwięki skupiają uwagę dziecka. Powinno ono dobrze zapoznać się z dźwiękami, jakie instrumenty wydają. Możemy wtedy bawić się w rozpoznawanie, który instrument gra. Rozpoznawanie odgłosów instrumentów to świetne ćwiczenie wrażliwości słuchowej dzieci.

https://ekodziecko.com/category/instrumenty

https://www.sosrodzice.pl/zabawy-z-wyobraznia-instrumenty-muzyczne/

https://www.domowemontessori.pl/instrumenty-muzyczne-zrob-to-sam-karty/

Epitety smażone kotlety

Polecam zabawę uczącą dzieci stosowania przymiotników. Na stronie z zabawami edukacyjnymi (link poniżej) jest opisana jako zabawa uniwersalna: dla dzieci szkolnych, przedszkolaków, dorośli również będą mieli przyjemność z uczestnictwa w niej.  Wiele dzieci ma problem z opisywaniem przedmiotów. Często używają rzeczowników zamiast przymiotników, np. klocki są z drewna zamiast drewniane. Niektóre opisują przedmiot, określając tylko jego kolory, np. klocki są zielone, czerwone i niebieskie. Nie potrafią uchwycić żadnej innej cechy. Zabawa w epitety nie tylko wzbogaci słownictwo dziecka, ale rozwinie jego myślenie, spostrzegawczość.

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/epitety.pdf

Ćwiczenia analizy i syntezy głoskowej

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/zabawy-sluchowe-dla-starszych-dzieci-v.pdf

Dźwiękowe memory i inne zabawy z grzechotkami

Zabawa jest odpowiednikiem obrazkowego memory. Trzeba przygotować jednakowe pojemniki – z jajek niespodzianek lub buteleczki po małych jogurtach. Pojemniki powinny być zakręcane. Wsypujemy do nich ryż, sól, fasolę, kaszę, mąkę (po dwa pojemniki wypełnione tym samym). Dwa pozostawiamy puste. Najpierw pozwalamy dzieciom potrząsać pojemnikami - grzechotkami, by zapoznały się z dźwiękami jakie wydają. Zaglądamy do pojemników, by sprawdzić, jaką mają zawartość. Osoba rozpoczynająca zabawę wybiera dwa pojemniki i po kolei nimi potrząsa. Jeżeli wydają taki sam odgłos, odkłada je na bok. Jeśli wydają różne dźwięki, kładzie je z powrotem między pozostałymi pojemniczkami. Następna osoba robi to samo. Zabawa jest zakończona, gdy zostaną odnalezione wszystkie pary.

Uwaga! Możemy zwiększyć liczbę pojemników. Jednak im jest ich więcej i dźwięki są podobne, tym trudniejsze zadanie.

Jeżeli już mamy gotowe pojemniki - grzechotki, możemy je wykorzystywać w różny sposób:

• Przede wszystkim możemy nimi potrząsać, bawiąc się w proste wytwarzanie dźwięków. Jeżeli wybierzemy kogoś, kto będzie pokazywał, kto teraz gra(podnosi obrazek z fasolą, to potrząsa ten, kto ma pojemnik z fasolą, itd.), powstanie orkiestra.
• Kolejna zabawa: dajemy dziecku jeden pojemnik, by sprawdziło, jaki wydaje dźwięk. Potrząsając kolejnymi szuka takiego samego dźwięku (rozpoznaje słuchem, nie zagląda do środka).

Inna wersja: przygotowujemy obrazki (zdjęcia) przedstawiające zawartość pojemników. Dziecko wybiera pojemnik, potrząsa nim i wskazuje na obrazku, co zawiera (rozpoznaje, czy dźwięk wytwarza zawarta w pojemniku fasola, kasza czy sól). Potem otwiera pojemnik, by sprawdzić, czy dobrze rozpoznało

Ćwiczenia analizy i syntezy głoskowej

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/zabawy-sluchowe-dla-starszych-dzieci-iv.pdf

Ćwiczenia wrażliwości słuchowej

Przedstawione niżej zabawy ćwiczą koordynację słuchowo – ruchową, czyli uczą łączyć bodźce słuchowe z reakcją ruchową. Słuchamy i reagujemy ruchem ciała. Aby reakcja ruchowa była adekwatna, dziecko musi uważnie słuchać.

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/cwiczenia-wrazliwosci-sluchowej-dla-mlodszych-dzieci-iv.pdf

Nasze przepisy

Wielu rodziców gotuje razem z dziećmi a Ci, którzy tego nie robili, mogą spróbować. Nie chodzi o przechwalanie się niesamowitymi potrawami, ale o wspólne przygotowywanie posiłków. Można tę aktywność w prosty sposób rozwinąć. Po ugotowaniu ulubionej zupy, upieczeniu ciasteczek lub po prostu usmażeniu jajecznicy (i zjedzeniu tych pyszności) dajmy dziecku kredki i poprośmy, aby narysowało kolejne etapy przygotowania potrawy. Jeśli ma problem ze zrobieniem rysunków, można zrobić zdjęcia. Następnie dziecko ułoży zdjęcia we właściwej kolejności i przyklei na kartce. Niech potem opowie na podstawie rysunków lub zdjęć cały proces. Jeśli pisze, może dołączyć podpisy. Może też wymyślić nazwę dla potrawy, najlepiej jakąś śmieszną. W ten sposób dziecko może stworzyć własną książkę kucharską. Proste, codzienne czynności są dla dziecka kopalnią wiedzy i treningiem wielu cennych umiejętności. Gotując i opisując wykonywane czynności, dziecko wzbogaca słownictwo, uczy się budować zdania. Ćwiczy skupienie uwagi i myślenie przyczynowo - skutkowe oraz planowanie działań. A na koniec trenuje opowiadanie, które wymaga logicznego myślenia i ćwiczy umiejętności gramatyczne.

Proszę o przysłanie przepisów na adres mailowy zamieszczony w zakładce: logopeda. Prace powinny być podpisane. Zostaną zamieszczone na stronie przedszkola.

 

Miłej zabawy!!!

Ćwiczenia analizy i syntezy głoskowej

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/zabawy-sluchowe-dla-starszych-dzieci-iii.pdf

 

Wszystkie opisane zabawy ćwiczą również umiejętność skupienia uwagi, uważne słuchanie. Bardzo łatwo je przeprowadzić.

Ćwiczenia wrażliwości słuchowej

 

Opisane zabawy uwrażliwiają słuch na różne cechy dźwięków: długość, wysokość, natężenie.

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/cwiczenia-wrazliwosci-sluchowej-dla-mlodszych-dzieci-iii.pdf

 

 

Słuchanie i odpowiadanie na pytania

http://images.dlaprzedszkoli.eu/przedszkole2wolomin/sluchanie-i-odpowiadanie-na-pytania.pdf